 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Калюга дачка дарогі і дажджу
Яна лянівая і фанабэрыстая
I часта ўяўляе сябе морам
Ня ведаючы што такое мора
У ёй купаюцца вераб'і
Казычучы яе крыламі
I калюга сьмяецца
Пускаючы ў прыдарожныя травы
Сонечных зайчыкаў
Калюзе пашанцавала
Яна далёка ад вёскі
У якой акрамя людзей ёсьць сьвіньні
Якія ведаюць для чаго існуюць калюгі
Калюга кароткімі летнімі вечарамі
Глядзіць у неба на зоркі
I ёй хочацца быць небам
Па калюзе зрэдку пракочваюцца колы
Расплёскваючы яе на тысячы кропель
Якія набыўшы самастойнасьць
Імкнуцца зноў зьліцца ў калюгу
У адно цэлае
Хоць і бруднае але люстэрка
У якое глядзяцца хмары
Плывучы ў невядомасьць
I несучы ў сабе дождж
I калюга гледзячы на хмары
Сумуе і марыць пра вандроўкі
Ня ведаючы пра тое
Што яна дачка дарогі і дажджу
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
